pagsasakatutubo ng sosyolinggwistiks

1.  Ano ang pusibilidad ng pagkakaroon ng Pilipinong sosyolinggwistiks? O pagsasakatutubo ng sociolinguistics sa pilipinas. Karaniwan ang pagkakaroon at paggamit ng tao sa wika, ngunit may pangangailangan diskubrehin at hindi ilapat ang pangkalahatang grammar sa iba’t ibang pook, kagaya ng mag palagay sa partikular na kitid at pokus ng sociolinguistics. Kinakailangan mailapat sa spesipikong konteksto ay pag-aaral ng wika. Hindi pusibleng pag-aralan ang wika nang hiwalay sa konteksto. Tila walang saysay ang synchronikong pag-aaral kung walang diakronikong komponent nito. Ang panlipunang konteksto ng alinmang wika ay  napakahalaga. Mananatiling abstrakto at lulutang-lutang ang pag-aaral ng wika. Kung walang basehan o reperensya ito sa pook. Kung ipapaliwanag ay kontekstong panlipunang ng Filipino, pusibleng  resulta nito ang mga dekolonisasyon ng bawat kaisipan, pagkilos at pakiramdam sa pagpapasailalim ng iba’t ibang kolonisador kagaya ng mga espnasyol, amerikano, hapon at iba pa. gayunpaman, kagaya ng ibang bahagi ng timog silangang asya partikular ang indo china, ang panlipunang konteksto ng de/kolonisasyon ay naghahawan ng daan at nagbibigay ng puwang para sa pagsasakatutubo ng mga agham pangtao kagaya ng linggwistiks, mas partikular ay sosyo-linggwistiks. Mula sa pagiging unibersal kinakaialngan dumaan sa dekolonisasyon ang dating nasakop at isakatutubo ay kaalamang nito.