isang daang tula sa paggalaw 100+pahina at disorder/out of order: psychopathology ng kabaliwang Pilipino sa panahon ng virtual/ o digital 300+pahina

Iba naman ang problematik ng parteng ito ng pag-aaral ng paggalaw, kung sa mas naunang parte ay binigyang diin ang indibidwal na paggalaw. Sa parteng ito ay nilalagay sa konkteksto ang indibidwal na nakapaloob sa mas malaking institusyon, ang institustyon ng lipunan. Binubuo ito ng kasunod na apat na parte ng pag-aaral ng paggalaw, kung ang Flip ay tumalakay at nakapagbigay ng empirikal at anekdotal na mga datos, sinubukan ng mananaliksik na pagsangahin ang mga kategorya niya sa paggalaw sa pamamamagitan ng  tatalong magkakaiba ngunit magkakaugnay na penomeno sa kasalukuyang panahon. Ang sikopatolohiya ay sinubukang ilapat sa pagpatay ng estado. Tunghayan sa rasyunale ng bahaging ito:

Ang papel ay tungkol sa pagbabasa ng kamatayan ng estado/ estado ng kamatayan. Ang papel dito ay tumutukoy sa isang dimensyonal na midyum na tatalakay sa pagbabasa ng mga detalye ng kamatayan ng estado. Ang problema ay hindi ang estado kundi ang ideya nito.Ang ideya ng estado ay hindi namamatay. Ang estado na tinutukoy dito ay patay na, pero ang ideya nito ay hindi pa. Makikita ito sa ideya nito, sa konkreto sa patuloy na pagtaas ng bilang ng political killings sa ating bansa.

Sa unang pagsasanga, ang   unang parte  ng 100 tula ay ang pagbasa ng Political Killings gamit ang mga primaryang batis ng AFP at iba pang ahensya ng gobyerno tungkol sa pagkakategorisa sa mga NPA bilang terorista. Ang kuneksyon ng mga ideya ay sinagawa sa pamamagitan ng  pagpapalitaw ng mga mahahalagang konsepto batay sa mananaliksik sa mga transmittal, sulat, e-mail, diskusyon, powerpomit presentation at iba pang mga dokumento ng Sandatahang Lakas ng Pilipinas at mga intelligence nito. Ginawa ito sa pamamagitan ng pagsasalit-salit ng mga seksyon ng 100 tula at pagbura sa ibang parte ng mga dokumento na pinili sa pamamagitan ng pagtabon ng tinta ng pentel pen sa papel. 

ang pinakamatingkad na katangian ng isang demokratikong bansa ay ang pagkakaroon ng eleksyon. Sa pamamagitan ng eleksyon, makakaboto ka. Makakapaghalal ka ng mga pulitiko na tutulong at magbibigay ng solusyon sa problema ng Pilipinas. Makakapili ka ng pinakamahusay at pinakamatatalinong mga kandidato. Sa ngalan ng eleksyon mauubos ang korupsyon.

Sa kasunod na parte ng pagsasanga, ang Schizophrenia ay nilalapat sa eleksyon sa Pilipinas sa pamamagitan ng pagkuha sa partikular na kaso ng Gloria-Gate Scandal. Kinuha ang transkripsyon ng kumbersasyon ng dating komisyuner na si Virgilio Garcillano at ang kasalukuyang Pangulong Gloria Macapagal Arroyo. Ginupit ito sa kalahati at sumipi ng mga karampatan na kaso at violation nito sa Omnibus Elction Code. Tulad ng ginawa sa unang pagsasanga, sinalit-salit din ang paglalagay ng mga seksyon sa 100tula.

Pero ito ang mababangong panaginip ng demokrasya at ilusyon ng eleksyon. Ilang beses na bang nabigo ang mga Pilipino. Ilang beses nang umasa na may magbabago. Ilang beses nang nangarap nang mas magandang bukas. Pero ilang beses na rin nagising sa katotohanan at walang magawa kundi ang magpartisipeyt sa ritwal ng eleksyon at pagboto. Walang hanggang pagpila sa rasyon ang eleksyon. Bago ka pa makarating sa dulo ng pila, ubos na ang binibigay na lugaw o tuyo.

Habang gumagawa ng ibang galaw sa pamamagitan ng paggupit at pagputol ng papel at pagkukunekta ng mga ideya ng eleksyon sa transkripsyon ng Gloria-Garci Tape at sipi ng Omnibus Elction Code, pinapalabas ang mga kuneksyon at paggalaw ng mga ideya sa anyo ng zine.

nasa yugto na tayo ng digital at virtual, bagamat mas marami ang nakatali sa lupa. Binura na ng teknolohiya ang agwat ng lupa sa kalangitan. Wala nang pagitan ang luma at bago. Nag-a-abot ang lahat sa isang absolutong dimensyon ng pagiging digital at virtual ang mundo. Epekto ito ng globalisadong pakikipag-ugnayan. Sa pamamagitan ng mga bagong midyum, tulad ng internet, cellphone, email, pagba-blog at e-books. Sabay-sabay na umiiral ang mga luma at bagong midyum. Lahat ay nalulusaw sa akselerasyon ng teknolohiya.

Sa parteng ito, tinatampok ang lipunang Flipino sa pamamagitan ng pagkuha ng mga balita sa internet sa Subic Rape Case. Ang partikular na pagsasangang ito ay nakuha sa pamamagitan ng paggupit sa papel ng mga balita at pagtabon ng mga lumang direktori upang takpan ang mga bahaging nagbebenta lamang ng produkto ang balita. Habang sinisingit pa rin ang ilang seksyon ng 100tula tungkol sa pamimiratang digital/virtual.

Mga Translokal na Produksyon ng Kaalaman sa Kapuluan: Piling Sentro ng Pampook na Pag-aaral at Pananaliksik sa Cordillera, Pampanga, Bikol, Cebu at Mindanao

Ang Philippine Studies sa isang banda ay mapangbuklod na proyekto para sa pagbubuo ng bansa. Ngunit sa kabilang banda, ang lokal na pag-aaral ay maaaring mapagbukod rin. Nais iproblematisa ng panel na ito ang mga umiiral mga daluyan/ platform at talaban (convergence at conjunctions) sa parehong pribado at pampublikong institusyon. Hindi homogenous/ parepareho ang mga translokal na produksyon ng kaalaman, partikular sa Cordillera, Pampanga, Bikol, Cebu at Mindanao. Heterogenous ang mga piling sentro ng pampook na pag-aaral at pananaliksik ng mga Higher Education Institutions tulad ng Holy Angel University, Ateneo de Naga University, University of San Carlos. Gayundin ang mga katumbas sa State Universities and Colleges kagaya ng University of the Philippines Baguio at Mindanao. Sa pamamagitan ng pagtatala sa mga non-linear na kasaysayan at translokal na pagpopook, maaaring matagpuan ang mga nagbubuklod at nagbubukod na mga daluyan at talaban sa mga produksyon ng kaalaman ng Cordillera Studies, Kapampangan Studies, Bikol History and Culture, Cebuano Studies at Mindanao Studies. 

Susing Salita: translokalidad. daluyan, platforms. Talaban, convergence, conjunctions, non-linear na kasasayan. Pampook na espasyo. 

Archival and Curatorial Practices of Selected Peripheral Research/ Studies Center in the Philippines based on “An/other” Philippine Studies

Through an archival means, an investigation would be undertaken  regarding organizational management of peripheral research. Studies centers in the archipelago. Likewise, curatorial means would also be deployed to produce “An/other” Philippine Studies. The so-called “An/other” Philippine studies is an interface for existing and future projects through different platforms like collapsible and transient of emergent peripheral research/ studies center. After problematizing the experimental and institutional resource utilization, through a thorough comparison or “tambalang lapit.” Finally, generated content would be alternatives and autonomous framework for DANUM and other recognized organization for coping with the realities of ASEAN integration, k12 full implementation, APEC summit and Climate Change Conference 21. 

The selected examples of peripheral research/ studies centers are Greenhouse Infoshop Project in Naga, Maharlika Integral Emergence and Organic Minds both in Davao which corresponds to the lack of knowledge production in the regions or outside the center. 

If DANUM and SIKAP are both student organizations  of Philippine Studies who conducts regular activities, projects and programs, what would be there share for the peripheral research/ studies? Is Philippine Studies a viable career option for research about Filipino culture, society and consciousness?

Peer to Peer (p2p) offline engagement refers to the informal exchange of emergent and seasoned Philippine Studies practitioners particularly in the fields of Filipino Psychology, Pantayong Pananaw and Philippine Studies which could be done once every a semester or term or two to three times a year.

Info tour internship (IT internship) is a preparation for the research proposal might it be a masters or doctoral dissertation. One can choose a number of peripheral research/ studies center to grasp the practice of managing autonomous peripheral research/ studies center.

One example of p2p engagement was the Translocal Conference on Philippine Studies and the common space x swarm bibliotheque which was part of the Project Bakawan Arts Festival. An example of the IT internship was the autonomous spaces x info shop conference in Sapangpalay, Bulacan.

Marindukanon  Studies Center x Info Shop Marinduque is a collapsible and transient archival and curatorial project. MSC x ISM makes use of transversal lines in between private and public institutions to produce “an/other” Philippine Studies.

Keywords: Philippine Studies, peripheral research/ studies, Greenhouse Infoshop Project, Maharlika Integral Emergence, Organic Minds, p2p offline engagement, info tour internship

We have our Roots in Lumads…

“May our Bathala find it pleasing that indigenous communities are still trying to resist the oppressive goals of corporations, government and certain groups who are peddling promises of emancipation but in reality their cause is overshadowed with control and politics of exclusion. With the guidance of our ancestors…”

The diverse and heterogenous culture in the archipelago is an indicator of a vibrant, shifting, ecological, spontaneous and autonomous process  of everyday life in organic communities.    

Our indigenous siblings’ sustainable living is second to none, from different communities in various ecosystems in our islands. The ecological lifestyle with deep regard for shared-inner selves along with respect ensured that primitive communities would carry on to the present.  Therefore, we owe it to them, our knowledge, practices and behaviors which inform our everyday living.

The monarchy, republic and the church are institutions which oppressed, destroyed, looted and exhausted in rough succession several communities in the archipelago.  The epitome of exploitation is marked by the namesake of the country, Philippines which signifies surrender and full allegiance to western culture, politics and religion in turn roots of our dependency and disregard with our indigenous selves.

Lumads and their respective indigenous communities in our islands, which are the only ones left, is where we trace our roots.  These anti-authoritarian primitives have kept their autonomy despite of continuous colonization of different institutions such as monarchy, church and corporations. Lumads along with their communities have stood their ground amidst modern warfare and holy scriptures. Up to this moment, they are still resisting development being offered by corporations, might it be mining, natural gas extractions or logging concessions.

These surviving indigenous cultures and communities, indeed  is our connection left to our indigenous selves. We condemn violence in any form, marginalization and any attempt to remove them from their organic lifestyle.

In many instances, the intrusion of institutions like government, military, corporations, and the church, even authoritarian leftist groups bring forth confusion, abuse, further exclusion and obliteration of Lumads and other indigenous communities. A thousand years before the said institutions came, our ancestors enjoyed autonomy and abundance. Therefore they need not any external development from mining, logging, militarization or consumerism.

For the longest time,   we are already aware of the ill-intent of corporations in our  indigenous and native lands; with the aid of government, they suck dry every bit of our common resources which is the basis of our existence, culture and life of our indigenous siblings.

STOP LUMAD KILLINGS! JUSTICE FOR INDIGENOUS VICTIMS OF VIOLENCE FROM CORPORATIONS, STATE AND LEFTIST ALONG WITH RIGHT-WING GROUPS WHO USE LUMADS AND INDIGENOUS PEOPLES FOR THEIR OWN POLITICAL ENDS, BUSINESS PROFITS AND PRIVILEGES.    

PANGGAYAW PARA SA KASARINLAN NG MGA LUMAD AT MGA KATUTUBONG PAMAYANAN

*Onsite Infoshop – Local Autonomous Network (LAN)

Lubhang napakaraming kulturang umiral at patuloy na isinasabuhay ng iba’t ibang katutubong pamayanan sa kapuluan.  Sinasabing mayroong 110 na mga lenggwahe sa kapuluan at marami dito ang gumagamit ng salitang “manggayaw” o “panggayaw” o may konsepto nito.  Ang mga salitang ito na ginagamit ng maraming katutubong pamayanan sa iba’t ibang pook sa Luzon, Visayas at Mindanao ay nangangahulugan ng pag-atake sa dagat man o sa lupa sa mga target na “kaaway” na ang dahilan ay maaring paghihiganti, proteksyon ng komunidad, pangunguha ng babaeng aasawahin o sadyang aatake upang pagnakawan at mangbihag sa isang tukoy na komunidad.

Barbarismo ang unang ideyang papasok sa ating isipan sa oras na marinig ang salitang ito dahil ito ang itinatak sa ating kaisipan ng ating lipunan sa pamamagitan ng mga institusyonng pamahalaan, merkado, paaralan at simbahan.

Mainam na magkaroon tayo ng pamilyarisasyon sa kulturang itong isa sa matitingkad na relasyon ng ating mga ninuno sampu ng kasalan, sanduguan, kalakalan at digmaan. Mahalaga para sa maraming grupo ng lumad sa kapuluan ang gawaing “pag-atake” at panggagamot”. Ang mga gawing ito ay malalim na nakaugnay sa iba pang kaugalian kagaya ng pag-aasawa, pagtatanim, pangagaso, pangangalakal at ritwal para sa mga katutubong panginoon.

Sabi ng mga dayuhan (republikanong pamahalaan, komunista at simbahan) ang mga kagawian ng ating mga ninuno ay atrasado na kailangang palitan, kaya ang pagta-tato, pagkulay ng ngipin, pagtalima sa katutubong paniniwala at ispiritwalidad at iba pa ay idineklarang gawa ng demonyo ng mga dayuhang kristiyano kaya maraming rekord sa kasaysayan ang pagpaslang sa mga babaylan at pandarahas sa komunidad na nabubuhay sa kanilang kasarinlan. Sa totoo wala naman talagang perpektong kultura at lipunan at kung ating lilimiin, higit pang mainam ang katutubong kagawian kumpara sa nagaganap na “kaunlaran” kung saan winawasak ang kalikasan, pinapatay ang mga pamayanan, kontrolado ang yaman ng lipunan ng ilang pamilya at korporasyon, laganap ang kahirapan at kagutuman.

Maaring isipin na ang panggayaw ay  tanggap nakagawian ng ating mga ninuno, malamang hindi ito “masama” para sa kanila. Isa ito sa mga unang nais alisin ng mga dayuhan dahil ito ay direktang banta sa kanilang pananakop. Sa konteksto ng bakbakan sa Mactan sa Cebu, ang panggayaw sa pangunguna ni Lapu-Lapu ay matagumpay na nagpanatili ng kasarinlan at otonomiya ng kanilang komunidad. Magmula ng “tinanggap” ng Visayas ang otoridad ng Espanaya at Simbahan ang mga katutubo mula sa Mindanao ay regular na nagsasagawa ng panggayaw sa mga komunidad sa Visayas na kontrolado ng mga kastila.  Sa Hilagang Luzon, panggayaw din ang paraan ng mga katutubo roon kaya’t hindi nakapaghasik ng ganap na kontrol ang mga dayuhan. Sa kasalukuyan ang ilang grupo ng Lumad sa Mindanao ay gumamit din ang panggayaw, nag-armas ng mga paltik at mga katutubong sandata at hinaras ang mga puwersa ng armadong kaliwa.

Ang panggayaw ay angkop at napapanahon na muling isabuhay at bigyan ng bagong kahulugan ayon sa kasalukuyang kaganapan.  Isa ito sa bahagi ng ating kultura na nakukulapulan ng karahasan ayon sa kanyang konteksto at sitwasyon. Subalit ang tanong,  may  mas  marahas pa ba sa gawaing pagmimina? Ano ang mas marahas pa sa pag-alipusta at pagwasak sa mga katutubong kultura? May mas madugo pa ba sa karahasan ng kagutuman dulot ng digmaan?

Ang panggayaw bilang isa sa ating kultura ay siyang konkretong sagot sa karahasang hatid ng mga korporasyon, armadong mga grupo at mga institusyon na ang layon ay pagsamantalahan, pagkakitaan at kontrolin ang mga katutubong komunidad sa kapuluan.

Manggayaw tayo upang protektahan ang mga nalalabing katutubong kultura, manggayaw tayo para tubusin ang ating mga katutubong sarili mula sa institusyon ng pamilihan (merkado), pamahalaan, simbahan at mga korporasyon.